ارزیابی روند تغییرات پوشش اراضی در شهرستان دامغان با استفاده از داده های سنجش‌ازدور

ارزیابی تغییرات پوشش اراضی برای دستیابی به اطلاعات صحیح و بهنگام از سکونت‌گاه‌های بشری و پدیده‌های مختلف زمینی، اساس برنامه‌ریزی‌های گوناگون است. فنّاوری سنجش‌ازدور ابزاری مناسب در بررسی تغییرات پدیده‌های زمینی شناخته‌شده است. هدف از این مطالعه، بررسی روند تغییرات پوشش اراضی در شهرستان دامغان می‌باشد. بدین منظور از تصاویر ماهواره‌ لندست TM مربوط به سال‌های 1986 و 2011 میلادی و نقشه رقومی پوشش اراضی استفاده شده است. با استفاده از نقشه پوشش اراضی در منطقه موردمطالعه 6 نوع پوشش سطحی کلی (جنگل، مرتع، زراعی، زمین بایر، نمکزار و زمین شهر) مشخص گردید. پس از انجام تصحیحات هندسی و رادیومتری بر تصاویر، با استفاده از روش Tessledcap و طبقه‌بندی نظارت شده به روش بیشینه احتمال و انجام پردازش پس از طبقه‌بندی، تغییرات واحدهای پوشش اراضی برای دورۀ 25 ساله مورد مقایسه قرار گرفتند. دقت کلی و ضریب کاپا (9/0) بدست آمده برای هر دو تصویر جهت ارزیابی دقت قابل‌قبول بود. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که وسعت اراضی زمین شهری، زراعی و بایر افزایش و وسعت اراضی جنگلی، مراتع و نمکزارها در مقایسه دو تصویر کاهش‌یافته است. در بین این سطوح بیشترین افزایش مربوط به محدوده زمین شهری در حدود 59/9 درصد و بیشترین کاهش مربوط به پوشش جنگلی در حدود 48/16 درصد است. با توجه به یافته‌های تحقیق بخش وسیعی از تغییرات در فاصله 25 سال مربوط به کاهش اراضی جنگلی و تبدیل آن به مراتع و افزایش سطح زمین شهری از تبدیل اراضی مرتعی به زمین شهری بوده است.